თამაშის მოთხოვნები(შეჯახება/დარტყმა)(Game demands(collision/Impact))

. სურათი 3. მტკიცებულებები გვაცნობებს რომ სათამაშო დონის მატებასთან ერთად იზრდება შეჯახებების რაოდენობა

გადაადგილების მოთხოვნებთან ერთად უკიდურესად ენერგიის მომთხოვნი შეჯახებები ან დარტყმების მოთხოვნები უნდა გავითვალისწინოთ როდესაც მოთამაშეებს ფიზიკურად ვამზადებთ. ისევე როგორც გადაადგილების მოთხოვნების დაკვირვებისას, ორივე , სათმაშო დონე და სათამაშო პოზიცია წინ შეიძლება უძღოდეს თამაშის მოთხოვნებში სხვაობას შეჯახებებთან და დარტყმებთან შედარებით?მიმართებაში. 2017 წელს კლარკმა და კოლეგებმა თამაშის მოძრაობის მოთხოვნები გამოიკვლიეს , მოზარდ, უფროს და ელიტარულ მამარ და მდედრ რაგბი 7–ის მოთამაშეებში. მათ ჯიპიესის მონაცემების გამოყენებით თითოეულ თამაშში დარტყმების სიდიდე/რაოდენობა გაზომეს რომელიც 10 g/ჟ– ზე მეტი იყო. მათ დაადგინეს რომ თითეულ თამაშში სათამაშო დონის მატებასთან ერთად შეჯახებების სიდიდე/რაოდენობა გაიზარდა. მამრ რაგბი 7–ის მოთამაშეებში ულმობელი/მიძიმე შეჯახებების სიდიდე/რაოდენობა თითოეულ თამაშში ძირითადი გამოაშკარავებული სხვაობა იყო სათამაშო დონეებს შორის. ეს დამოკიდებული შეიძელება იყოს უცხიმო კუნთის მასის მატებასთან და ზოგადად სხეულის წონასთან , სათამაშოს დონის მატებასტან ერთად თამაშის მეტი ფიზიკურობის სტილი იზრდება. მდედრმა რაგბის შვიდის მოთამაშეებმა იგივე საერთო მიმართულება(ტრენდი) აჩვენეს და თამაშის დონის მატებასთან ერთად საშუალოდ თითოეულ თამაშში უფრო მეტი ულმობემლი/მძიმე შეჯახება იყო.

2018 წელს მაკლაუდმა და კოლეგებმა პრო 12 ლიგის თამაშებში შეჯახებების სიხშირე rate და მაგნიტუდა გამოიკვლიეს როგორც მორკინლებზე ასევე ხაზის მოთამაშეებზე. შეჯახებები შემთხვევები დაკლასიფიცირდა როგორც ბოჭვა ან ბურთის წაღება რაც მოთამაშეების მიერ დაცვაზე ან შეტევაზე (უტევდნენ თუ იცავდნენ)იყო დამოკიდებული. მოთამაშეები იგივე კლუბში თამაშობდნენ და პოზციურ ჯგუფებად(ბურჯი, კვაჭი, მეორე ხაზი, მესამე ხაზი და 9 და 10,ცენტრები და უკანა სამეული)იყვნენ დაყოფილი. მორკინლების ოთხივე ჯგუფს უფრო მეტი შეჯახებების რაოდენობა უწევდათ ვიდრე ბექების 3 ჯგუფებს და თითეულ მორკინლების ჯგუფში არ იყო მნიშვნელოვანი სხვაობა შეჯახებების რაოდენობაში. არაგასაკვირად მორკინლებმა ასევე განიცადეს თამაშში თითოეულ წუთში უფრო მეტი შეჯახებების რაოდენობა ხაზის მოთამაშეებთან შედარებით. თითეოულ შეჯახებაში საშუალო დატვირთვის კუთხიდან უკანა სამეულმა განიცადა უფრო მაღალი/დიდი შეჯახების დატვირთვა ვიდრე ყველა მორკინლების პოზიცებმა და ხაზი მოთამაშეები შეჯახებებში უფრო დიდი სიჩქარით შედიოდნენ ვიდრე ფორვარდები/თვადამსხმელები. მორკინლები როგორც წესი უფრო ახლოას არიან რაქებთან, მოლებთან და სტატიკასთან რაც იმას ნიშნავს რომ მათ შეხაბებეში შესასვლელად დიდი მანძილის გარბენა არ უწევთ რაც იმას ნიშნავს რომ ისინი უფრო მეტი შეჯახებების შესაძლებლობებს იღებენ, მაგრამ ამ შეჯახებებში შესვლისას დიდ სიჩქარეს ვერ ავითარებენ. თუმცა ბექები როგორც წესი უფრო მეტ სივრცეში არიან როდესაც ბურთს იღებენ ან როდესაც ბოჭავს ცდილობენ ეს იმას ნიშნავს რომ მათ შეიძლება არ ჰქონდეთ იმდენივე შეჯახების შესაძლებლობის განცდის საშუალება რაც მორკინლებს ,მათ უფრო მეტის შანსი აქვთ რომ მეტი სისწრაფე და იმპულსი აკრიფონ შეჯახებაში შესვლისთვის და შეჯახება/დარტყმა უფრო ძლიერია.

სურათი 4. თამაშში მორკინლები უფრო მეტ შეჯახებას განციდიან. ხაზის მოთამაშეებმა შეჯახებაში უფრო მეტი დარტყმის დატვირთვა განიცადონ.

როდესაც მოთამაშეებისთვის ფიზიკურ მომზადებაზე დაფუძნებულ საწვრთნელ პროგრამას ვქმნით, რაგბიში კვლევებიდან მიღებული ინფორმაცია როგორც გადაადგილებაზე ასევე კონტაქტის მოთხოვნებზე შეუფასებელია. თუ მწვრთნელს ინფორმაცია აქვს თამაშის დროს მოედანზე მოთამაშეების მიერ გაწეულ შორმაზე მაშინ მას გამოსაყენებელი ინფორმაცია აქვს რომელითაც ის ფიზიკური მომზადებაში მეთოდის , ინტენსიობის და მუცლობის მართვას გაუძღვება. მაგრამ მწვრთნელი ფრთხილად უნდა იყოს როდესაც თამაშის მოთხოვნების არსებული/ხელმისაწვდომი ინფორმაციის ინტერპრეტაციას ახდენს. კვლევებმა ცხადყო თუ სათამაშო დონე და პიზოციური სხვაობები როგორ შეიძლება უძღოდეს წინ თამაშის მოთხოვნების განსხვავებებს ,მაგრამ მხოლოდ ეს ფაქტორები არაა რომლებიც უნდა გავითვალისწინოთ. მოთამაშეების ასაკს შეიძლება ჰქონდეს გავლენა , მაგალითად მორკინლებსა და ხაზს შორის უფრო მცირე ასაკებში ნაკლები სხვაობა შეიძლება იყოს გადააგდილების მოთხოვნებში. სავარაუდოდ მათი ოსტატობის დონის და ხაზის მოთამაშეების მიერ ნაკლები ბურთის მიღების გამო.თამაშის სიტილი მომდევნო ფაქტორია რომელსაც გავლენა აქვს თამაშის მოთხოვნებზე.მწვრთნელისთვის მიზანშეწონილია რომ ისეთი კვლევები და ინფორმაცია მოიძიოს რომლებიც ისეთ მოთამაშეებზე შესრულდა რომელიც მის გაწვრთნილი გუნდის ასაკს სათამშო დონეს და ა.შ. მაქისმალურად მიესაგადება. ნაკრების მოთამაშეების თამაშის მოთხოვნები იგვე არ იქნება რაც საკლუბო მოთამაშეებისა და ამიტომაც მწვრთნელი კულბის მოთამაშეებს ისევე არ უნდა მიუდგეს როგორც ნაკრების მოთამაშეებს როდესაც საქმე საწვრთნელ დატვირთვას ეხება. მწვრთნელს ისევ შეუძლია კვლევები როგორც სახელმღვანელო ან შესადარებელი სტანდარტი ისე გამოიყენოს და ინფორმაცია რომლებიც სხვდასხვა დონის რაგბის მოთამაშეებზე შესრულდა, მაგრამ მან ყოველითვის უნდა იცოდეს/ახსოვდეს იმ მოთამაშეების რომლებთანაც მას მუშაობა ყოველდღიურად უწევს და ის თუ რა იქნება მათთვის საუკეთესო.