სპეციფიურობა

სხეული მასზე თავსხმოხვეულ სპეციფიურ მოთხოვნების მიმართ გაივლის ადაპტაციას. სპორტისათვის წვრთნა მოიცავს ისეთ ადაპტაციებს რომელიც მოძრაობის ნიმუშების,გამოყენებული კუნთების, წარმოქმნილი ძალების და წვრთნის ენეგრიის მოთხოვნების მიმართაა სპეციფიური(Bompa and Haff 2009).აქედან გამომდინარე როგორც ეს მიზეზი გვეუბნენა თუკი გვინდა რომ წვრთნა რაგბის თმაშის შესრულებაზე აისახოს(წვრთნის გადატანა) ვარჯიში სპეციფუირი ბუნების უნდა იყოს(Foran 2001). თამაშის მოთხოვნებია ცოდნა მწვრთნელს საშუალებას მისცემს რომ მან ისეთი ფიზ.მოზადების სვარჯიშოები დ აქტივობები შეარჩიოს და მოიგონოს რომლებიც მოთამაშეებს ისე მოამზადებს რომ თამაშის სპეციფიურ მოთხოვნებს ადვილად მოერგონ.

ამ პრინციპის მთავარი ფაქტორია ისაა რომ მოთამაშის წვრთნას წინ უნდა უძღვოდეს ორივე, თამაშის მოთხოვნები და მისი სათამაშო პოზიციები.მწვრთნელი ფრთხილად უნდა იყოს რომ ამავე დროს წვრთნა ზედმეტად სპეციფუიური არ გახადოს.ვარჯიშების მეთოდების დიაპაზონში ყველა მოთამაშეს სჭირდება ზოგადი მოძრაობის უნარები,ძალა და ფიზიკური მომზადება იმისთვის რომ შესრულება გაუმჯობესდეს და ტრავმების რისკი კი შემცირდეს. სეზონის წინ მომზადების ჩვეულებრივი პრაქტიკაა რომ ადრეულ ფაზაში ფიზიკური მომზადება უფრო მეტად ზოგადია, ხოლო სეზონის დაწყებასთან მიახლოებისას კი მეტია პოზიციის სპეციფური სამუშაო.