წინაღობებით ვარჯიში ზომისათვის

თამაშის ფიზიკურ შეჯახებებზე დაფუძნებული მოთხოვნებიდან გამომდინარე რაგბიში მოთამაშის ზომა მნიშვნელოვანი მახასაიათებელია.რაგადანაც ძალა უდრის მასას(ზომა) გამრავლებულს აჩქარებაზე, როდესაც მოთამაშე შეჯახებაში შედის, რაც უფრო დიდია მოთამააშე ის მით მეტ შეჯახების ძალას წარმოქმნის.ამან კი განსხვავებული მნიშვნელობა შეიძლება მოგვცეს მოთამაშის მიერ ბოჭვიდან გაქცევა ვერ გაქცევაში. ზელანდიის 7 კაცა მოთამაშეებში როდესაც მათი სხეულის მასები გამზომეს/აწონეს, პროვინციულ და საერათშორისო დონეზე მოთამაშე მოთამაშეებს შორის საშუალოდ 6 კილოგრამი სხვაობა იყო. სხეულის ცხიმის მასაშიც იყო სხვაობა საერთაშორისო და პროვიცნიულ დონეზე მოთამაშე მოთამაშეებს შორის. ნაკრების მოთამაშეებს უფრო ნალკები ცხიმი ჰქონდათ რაც იმაზე მიანშნებს რომ მათ უფრო მეტი კუნთის მასა ჰქონდათ(Ross et al 2015).იტალიის პირველი და მეორე დივიზიონის და საერთაშორისო დონის მოთამაშეების კვლევმა გვაჩვენა რომ საშუალოდ ყველა პოზციაზე საერთაშორიოს დონის მოთამაშეეს უფორ მეტი უცხიმო სხეულის წონა ჰონქდათ ვიდრე პირველი და მეორე დივიზიონის მოთამაშეებს(Fontana et al 2015). როგორც ჩანს, რაგბის სათამაშო დონის ზრდასთან ერთად იზრდება მოთამაშეთა უცხიმო სხეულის წონაც. ეს კი იმაზე მიუთითებს რომ რაგბის მოთამაშეს სხეულის ზომის მომატება კუნთების მასის გაზრდის ხარჯზე და არა ცხიმის ხარჯზე, სათამაშო შესაძლებლობების გაუმჯობესებაში დაეხმარება.

წინაღობებით ვარჯიშზე კუნთების ზომის გაზრდის სახით პასუხს ჰიპერტროფია ეწოდება(Zatsiorsky and Kreamer, 2006) წინაღობების დასაძლევად საჭირო ძალისხმევის შესამცირებალდ კუნთების ადაპტაცია არის ჰიპერტროფია. ზომის მომატება ნიშნავს იმას რომ ახლა კუნთებს უფრო მეტი ძალის წარმოქმნა შეუძლიათ იმისთვის რომ წინაღობის დაძლევა უფრო ადვილი გახდეს.

როდესაც კუნთები უფრო მეტ ძალას წარმოქმნიან ,მაშინ მოთამაშე უფრო ძლიერია და ეს მან მოედანზე თამაშში გაუმჯობესებულ შესრულებაში უნდა გადაიტანოს/გარდასახოს. გაზრდილ ზომას და კუნთების მასას ტრავმების წინააღმდგ დაცვითი ეფექტი შეიძლება ჰქონდეს.

როგროც წესი ჰიპერტროფიაზე ვარჯიში სეზონის წინ უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე სეზონის განმავლობაში. ჰიპერტროფიის ვარჯშის დამღლელი ბუნებისა და დიდი მოცულობის გამო ის ხშირად წინასასეზონო წვრთსათვის უფრო შესაფერისია, მანამ სანამ სეზონი დაიწყება როდესაც მოთამაშე ცდილობს რომ კარგი ფიზიკური მზაობის საფუძველი შეიქმნას.

ჰიპერტროფიაზე,როგორც წონებით ვარჯიშის მთვარ მიზანზე არსებობს ზოგიერთი სახელმღვანელო წესი და ისინია(NSCA, 2008):

• თითო ვარჯშში 3–6 სერია/მისვლა გამოიყენე
• სერიაში/მისვლაში 6–12 გამეორება
• სერიებს შორის 1–3 წუთი დასვენება
• სამუშაო წონა მაქსიმუმ აწევის 50–85% შორის უნდა იყოს
• როდესაც შესაძლებელია, მრავალ სახსრიანი ვარჯშები ისეთბი როგორიცაა ბუქნი, ტურნიკზე აზიდვა, მხრის პრესი და აშ. უნდა გამოვიყენოთ, ვიდრე იზოლირებული ვარჯიშები ისეთი როგორიცაა ბიცეფისის ვარჯში ან ფეხის მოხრა ე.წ ლეგ კურლი და აშ.
• თითოეული მისვლა დასასრულებლად რთული უნდა იყოს და მოთამაშეს მიზდან უნდა ჰქონდეს რომ კუნთის ე.წ მარცხიდან ორიოდენ გამეორებამდე ჰქოდეს დარჩენილი. კუნთები უნდა დაიღალონ რათა ადაპტირდნენ/შეეგუონ და გაიზარდონ. თუკი წონა ძალიან მსუბუქია და სერიები საკმარის დაღლილობას არ გამოწივევს მაშინ ვარჯიშს წონა უნდა დავამატოთ.